สวัสดีค่ะชาวdiffer sheetทุกคน. เห็นแต่งสติ๊กเกอร์คริสมาสต์มาเต็มยศขนาดนี้ มันไม่ใช่วันคริสมาสต์น้าจ้า แต่ที่อุ๋มแต่งเพราะว่ามันใกล้จะวันคริสมาสต์แล้วอ่ะนะ วันนี้เห็นรูปภาพรายงานตัวข้างบนสุดคงรู้กันอยู่แล้วเนอะว่าเป็นเชลฟ์แน่ๆเลย ใช่ค่ะเชลฟ์อยู่แล้วแหละนะ
เชลฟ์ที่มีชื่อว่า "ความสุขและความทุกข์"น้า ทุกคนล้วนมีทั้งความสุขและความทุกข์อยู่แล้ว
แต่ก็ขึ้นอยู่ที่ว่าใครมีความสุขมากกว่าหรือความทุกข์มากกว่าแค่นั้นอ่ะเนาะ ถ้าพร้อมแล้วก็..
ไปอ่านกันโลดดด...

ปล.ก่อนที่จะเล่าเรื่องในหัวข้อนี้ ขอเวลาอธิบายเกี่ยวกับความสุขและความทุกข์แป๊ปนึงน้า

ความสุขและความทุกข์คืออะไร?

อืม..โดยรวมๆก็คือความรู้สึกของมนุษย์เราอ่ะนะ ก็ตามรูปภาพข้างบนแหละอ่ะค่ะ
ที่อุ๋มเลือกที่จะใส่รูปข้างบนนี้ก็เพราะว่ารูปข้างบนสามารถสื่อถึงคนส่วนมากได้ดีนะคะอุ๋มว่า
ก่อนที่เราจะเจอความสุขที่มากๆได้ เราก็คงต้องพบอุปสรรคมากมายก็คือความทุกข์ก่อนนะ
เพราะถ้าเราไม่มีความทุกข์เป็นอุปสรรค เราก็คงไม่ได้เจอความสุขเหมือนทุกๆวันนี้หรอกค่ะ
ความทุกข์ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายเสมอไป อุ๋มคิดว่าถ้าเราไม่มีความทุกข์ประสบการณ์เรื่องความรู้สึกเราก็คงไม่มี แต่เพราะความทุกข์ทำให้เรารู้จักแก้ไขในความทุกข์นั้นๆว่าแก้ไขอย่างไร
ส่วนความสุขเราไม่ต้องทำไรมากเดี๋ยวความสุขมันก็มาเอง แต่เราต้องแลกด้วยความพยายามให้มีความสุขเข้ามาหาเรานะ แต่พอเรามีความสุขแล้วเราไม่ต้องแก้ไขอะไรเลยเพราะว่าความสุขมันไม่จำเป็นต้องทำอะไรมากมาย แต่ความทุกข์น่ะสิต้องแลกด้วยอะไรมาเยอะแยะมากมายเลยล่ะกว่าจะได้ความสำเร็จและความสุข เพราะฉะนั้นความทุกข์ก็ไม่ได้เลวร้ายเสมอไปนะคะถ้าคิดในแง่ดีถึงแม้ในเหตุการณ์ความทุกข์นั้นๆจะทำให้เราท้อ

ยังไม่จบนะคะทุกคน เดี๋ยวอุ๋มจะมาเล่าเรื่องที่ทำให้อุ๋มมีความสุข และเล่าเรื่องความทุกข์ที่อุ๋มได้เจอและพบผ่านมา ถ้าพร้อมแล้วไปอ่านกันต่อเลยน้า.

..ความสุขในชีวิตของอุ๋ม..

.เรื่องแรก.
คือเรื่องของปีที่แล้วตอนป.4 ตอนวันเกิดคุณครูประจำชั้น4/1(ครูติ๊ก) ก่อนหน้านั้นในตอนนั้นอุ๋มและเพื่อนๆได้ไปสืบวันเกิดครูเขามาและก็รู้ ก็เลยช่วยกันเก็บเงินและวางแผนกัน.
พอมาวันจริงก็เป็นไปตามนั้นเลยพวกเราเซอร์ไพร์สกันช่วงเช้า ตอนอยู่บนห้อง อุ๋มก็นั่งอยู่ในห้องแล้วเพื่อนๆก็กำลังเข้าแถวกันอยู่ ก็เลยใช้โอกาสนั้นในการปักเทียนหลายแท่งเลย
เสร็จแล้วพอหลังจากเข้าแถวเสร็จตอนคาบHomeroomก็แอบเอาไปไว้ข้างนอกเพื่อไปจุดเทียนกัน และก็ประชุมกันว่าใครมีหน้าที่ทำอะไรกันบ้าง ซึ่งอุ๋มเป็นคนอัดคลิปเซอร์ไพร์ส
ตอนระหว่างจุดเทียนเสร็จ เพื่อนคนนึงก็ไปบอกครูเขาในห้องว่ามีคนตบตีกันหน้าห้อง แล้วครูก็เดินออกมาหลังจากนั้นก็ร้องเพลงอวยพร แล้วก็จบกันด้วยดี โดยที่ครูมีความสุขมาก
ซึ่งอุ๋มเห็นครูมีความสุขก็ดีใจนะ ก็เลยเป็นความสุขในชีวิตอุ๋มเรื่องนึงเลยแหละ

.เรื่องที่สอง.
เรื่องเหมือนกันกับเรื่องแรกเป๊ะๆ แต่แค่เป็นครูประจำชั้นปัจจุบัน เมื่อเดือนที่ผ่านมา ก็เล่าเลยน้า.. ก่อนหน้านั้นก็เก็บเงินกันเหมือนเดิมแต่แพงกว่าเดิม555 และก็ประชุมกันว่าในห้องจะมีของตกแต่งอะไรบ้างและแผนห้ามซ้ำกับเมื่อปีที่แล้ว ก็เลยประชุมกันว่าตอนพักหลังจากเรียนคาบ6เสร็จจะให้เพื่อนคนนึงถ่วงเวลาครูในห้องพักครู(เพราะเชื่ออยู่แล้วว่าครูต้องนั่งอยู่ในห้องพักครูในเวลานี้) พอวันจริงปรากฎว่ามันไม่เป็นไปตามแผนเพราะครูนั่งอยู่ในห้องเรียน! ก็เลยคิดแผนใหม่โดยมีเพื่อนประมาณ2คนเข้าไปเอาของเซอร์ไพร์สและไปนั่งเป่าลูกโป่งกันในห้องน้ำ ส่วนที่เหลือก็แอบอยู่ข้างนอกและก็ต้องมีบางคนอยู่ในห้อง
สักพักก็เดินกันเข้าไปเซอร์ไพร์สวันเกิดครู ครูมีความสุขมากๆและพอหลังจากครูเป่าเค้กเสร็จ เพื่อนก็เล่นลูกโป่งกัน และก็มีลูกโป่งที่เหลือยังไม่ได้เป่า มันก็มีเพื่อนคนนึงหยิบลูกโป่งนั้นที่ยังไม่ได้เป่า มันก็หยิบมาและจะเอามาดีดใส่อุ๋ม ซึ่งอุ๋มกลัวมากเลยหนีสุดชีวิต
เลยล่ะ555 แต่สุดท้ายเพื่อนอุ๋มคนนั้นก็ไม่ดีดใส่เพราะมันไม่กล้า55(เพื่อนผู้ชายน่ะ)
ซึ่งวันนั้นเป็นวันที่มีความสุขมากๆเลย

.เรื่องที่สาม.
เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเหตุการณ์อะไรใดๆทั้งสิ้น แต่อุ๋มจะมาบอกว่าทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นเรื่องที่มีความสุขสำหรับอุ๋มเหมือนกันและสุขที่สุดเลยก็ได้นะ. นั่นก็คือเรื่อง..
การได้มาเจอเพื่อนๆในปัจจุบันนี้ค่ะ เพราะว่าทั้งห้องเนี่ยกว่าจะได้มาพบมาเจอกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะคะ เราทั้งหมดในอดีตต้องอยู่กันคนละห้องถึงแม้บางคนจะอยู่ห้องเดียวกันกับอุ๋มในอดีตก็เถอะ ต่างคนอื่นที่ไม่ได้อยู่ขอบอกเลยว่าเราไม่ได้มีโอกาสคุยกันสนิทกันและแถมบางคนยังไม่เคยรู้จักกันและเคยเจอหน้ากัน หรือไม่ก็เจอหน้ากันในบางครั้งแต่ก็ไม่ได้ทักทายกันเพราะไม่ได้สนิทอะไร แต่พอขึ้นมาป.4พวกเราก็ได้อยู่ในห้องเดียวกัน ได้มีโอกาสคุยกันสนิทกัน จนพอขึ้นป.5ก็เจอเพื่อนใหม่อีก และก็สนิทกันมาเรื่อยๆจนถึงวันนี้
ใน1ปีเกือบ2ปีที่ผ่านมานี้พวกเราได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน จนอุ๋มคิดว่ามันคงเป็นไปตลอดแต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะตอนป.6บางคนก็ต้องย้ายโรงเรียน และพอพวกเราไปอยู่ม.ปลายเราก็อาจจะลืมกันได้เพราะสมองเราจำตั้งแต่เกิดไม่ได้หรอก แต่เราอาจจะจำได้แค่บางคนหรือบางเรื่องแค่นั้น แต่ตอนนี้อุ๋มได้เจอเพื่อนทั้งห้องและทุกคนก็มีความสุขกันดี
เพราะฉะนั้นแล้วนี้แหละค่ะเรื่องความสุขที่สามของอุ๋ม :)

เรื่องเกี่ยวกับความสุขก็ผ่านไปแล้ว. แต่ยังไม่จบนะคะเพราะเราจะต้องไปพบกับความทุกข์กันอีกเพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งปิดกันนะและอย่าเพิ่งเบื่อ ต้องอ่านความทุกข์ให้จบก่อนนะคะ55
ไปอ่านความทุกข์กันเลย...

...ความทุกข์...

.เรื่องแรก.
เรื่องนี้เป็นเรื่องของอุ๋มกับพี่สาวของอุ๋มนะคะ ก็คือมีอยู่วันนึงอุ๋มอยู่ที่ทำงานของพ่อ
และพี่สาวอุ๋มอยู่ที่บ้าน อุ๋มก็โพสต์ลงเฟซบุ๊กว่า"เด็กสมัยนี้จริงๆเลยเนอะ"แต่อุ๋มก็ไม่ได้ระบุว่าใคร พี่สาวอุ๋มก็เลยทักเฟสอุ๋มมาว่าให้ลบโพสต์นั้นและก็ลบโพสต์ก่อนที่อุ๋มโพสต์ว่า"แกล้งกันเข้าไป"อันนี้เป็นเฟสที่มันชอบมาปั่นป่วนอุ๋ม และพี่สาวอุ๋มก็บอกว่าอย่าทำตัวกร่างให้มาก(ก็คือทำตัวมีเรื่องอ่ะค่ะ)เดี๋ยวรุ่นพี่คนอื่นจะไม่เอ็นดูเอาแล้ว
อุ๋มก็โต้กลับไปว่าแล้วทีเวลาตัวเองล่ะโพสต์แรกก็ไม่ได้ระบุว่าใครและโพสต์ที่สองนี่หมายถึงเพื่อนเฉยๆ และพี่สาวอุ๋มก็บอกว่าอยากทำตัวมีเรื่องมากหรอโดยอะไรขึ้นมาจะไม่ช่วยน่ะ อุ๋มเลยบอกว่าอุ๋มก็เคยมีเรื่องหนิและตอนนั้นพี่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรอุ๋มเลย
และหลังจากนั้นก็ไม่คุยกันสักพักพอวันถัดมาตอนเย็นก็ค่อยกลับไปคุยเหมือนเดิม

.เรื่องที่สอง.
ช่วงป.4เทอม1ตอนปิดเทอม มีคนสร้างเพจด่าอุ๋มเสร็จแล้วอุ๋มก็กดเข้าไปและเจอคำด่าเยอะมากแถมบางเรื่องก็ไม่เป็นจริง คำที่อุ๋มจำได้ว่าคนนั้นพิมพ์ก็คือ"คบผู้ชายแล้วทิ้ง" คือตอนนั้นอุ๋มก็ตกใจและเครียดมากๆนะว่าอุ๋มไปคบกับใครตอนไหนและเคยทิ้งใคร???เพราะอุ๋มไม่เคยมีแฟนเลยน่ะ เสร็จแล้วเพจนั้นมันก็บอกว่าเป็นใครตอนนั้นอุ๋มก็ตกใจนะว่าเป็นคนนี้จริงๆหรอ พอเปิดเทอม2อุ๋มก็เดินไปด่าเพื่อนคนนั้นแหละจนร้องไห้! เสร็จแล้วเรื่องมันก็ค่อยๆจบลงแต่เพื่อนคนนั้นกับอุ๋มก็เป็นศัตรูกันในตอนนั้น แล้วพออาทิตย์ผ่านมาครูก็รู้เรื่องเลยเรียกอุ๋มและเพื่อนที่เกี่ยวข้องด้วยไปในห้องครูใหญ่ แล้วก็โดนเตือนมากๆ พอผ่านมาเรื่อยๆอุ๋มมารู้ว่าเพื่อนคนนั้นไม่ได้เป็นคนทำอุ๋มเลยขอโทษและก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม และอุ๋มก็ไม่สนใจเรื่องนั้นอีกเลย

นี่แหละค่ะเรื่องราวทั้งความสุข และความทุกข์ในชีวิตของอุ๋มค่ะ. ก็เอาไว้อ่านว่างๆกันเน้อถ้ามีเวลาเยอะพอเนอะ555. ทุกๆเรื่องมักมีทั้งผลร้ายและผลดีอยู่ที่ว่าเรื่องนั้นๆจะเป็นยังไง
ก็ก่อนทำอะไรตัดสินใจให้ดีๆก่อนน้า สำหรับวันนี้อุ๋มคงต้องขอลาไปก่อนนะคะ
ขอบคุณค่ะ ไว้วันหน้าจะเป็นอะไรก็คอยติดตามกันด้วย และขอบคุณทุกการติดตามนะคะ.

ข้อคิดในเรื่องราวทั้งหมด
ทั้งความสุขและความทุกข์

เรื่องราวทั้งหมดมักมีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัวมัน ในความสุขไม่ค่อยมีหรอกนะแต่ความทุกข์อุ๋มจะให้ข้อคิดเป็นอย่างแรกเลย(รวมๆเลยนะ) คือก่อนที่เราจะตัดสินใจทำอะไรสักอย่างอ่ะเราควรคิดให้รอบคอบนะ เพราะถ้าเราไม่คิดให้ดีก่อนเหมือนในเรื่องนั้นๆมันอาจจะส่งผลเสียมากกว่าเรื่องราวที่อุ๋มเล่าก็ได้นะคะ และเราไม่จำเป็นต้องสนใจอะไรมากมายถ้ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร และสำหรับคนที่เล่นเฟซบุ๊กก็ควรระวังให้ดีว่าอะไรควรโพสต์อะไรไม่ควรโพสต์ เพราะไม่ฉะนั้นอาจจะมีผลร้ายต่อตนเองได้ คนอื่นไม่ต้องห่วงหรอกห่วงตัวเองดีกว่าว่าจะเป็นอย่างไรนะ
เพราะฉะนั้นคิดให้รอบคอบหน่อยก็ดีนะคะไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามน่ะ

ปล.ขอย้อนเวลากันสักหน่อยน้า555.